Skip to content

18.6.22: Wat geweest is doet verlangen naar wat komt …

    Wat geweest is doet verlangen naar wat komt
    door: Marleen
    English Translation below!

    Een concert met kamermuziek van Arte Amanti meemaken brengt je altijd in vervoering. Dat komt onder meer omdat Reinhilde Leyers het concept met liefde en enthousiasme heeft bedacht. Keer op keer is dat voelbaar in de realisatie ervan. Elk concert speelt zich af op een bijzondere locatie met een aparte charme. De grootste charme evenwel is dat de muzikanten en het publiek nauwelijks een paar stappen van elkaar zijn verwijderd. Elke toehoorder kan haast het ritme van de adem en het hart van de muzikant(en) volgen terwijl de muziek iedereen verbindt. Een ervaring die elk concert ver boven het gewone optilt. De communicatielijn tussen de muzikanten onderling ligt open en bloot. Geen van de subtiele hints of afspraakjes gaat verloren, een dimensie van kamermuziek die telkens weer ontroert.

    Pareltjes van Arte Amanti

    De concerten van Arte Amanti zijn talrijk, zo goed als elk weekend kun je in Vlaanderen en Brussel, en wellicht volgend seizoen ook in Wallonië, wel ergens terecht voor een uitermate boeiend concert.  En dan is het zo ver, ongelooflijk getalenteerde mensen en het verlangen naar mooie muziek van melomanen vinden elkaar.

    Tijdens de vier concerten die we konden meemaken, hebben we een duurzame liefde voor het Arte Amanti-festival opgevat die ons naar het volgende seizoen doet uitkijken.

    In het stadhuis van Vilvoorde speelden de broers Emile en Arthur Daems, respectievelijk viool en cello, onder meer een duo van Zoltan Kodaly en een duo van Erwin Schulhoff. Geladen muziek uit Centraal-Europa in de twintigste eeuw. Als je van heel dicht bij mag beleven hoe deze jonge muzikanten zich de af en toe getourmenteerde muziek eigen maken, is dat ongelooflijk spannend.

    Liefhebbers van romantische muziek komen bij Arte Amanticoncerten vast ook aan hun trekken. In het unieke decor van het Oratorium van het Ursulineninstituut in O.L.V. Waver bracht Theodore Kim in het voorprogramma heel mooi de eerste vioolsonate van Robert Schumann, daarin door Philippe Ivanov op de piano begeleid. Veronique De Raedemaker rondde haar programma van Francis Poulenc en Karol Szymanovski af met een (h)eerlijke versie van de overbekende sonate voor viool en piano van César Franck, begeleid door Anton Gerzenberg.

    Omarmen

    In de late lente maakt de avondzon van het O.L.V. Hemelvaart kerkje in Nieuwerkerken een lumineuze plek. Het kerkje was goed gevuld en begroette de jonge Sara Vanderpijpen hartelijk, het ontbrak haar versie van de Carmen Fantaisie brillante van Jenö Hubay niet aan glans.
    Dan nam het programma een heel andere wending. De partituur van het onafgewerkte pianokwartet en zeldzame stuk kamermuziek dat Gustav Mahler schreef toen hij zestien was, lag op de pupiters. Het samenspel van Sascha Maisky op viool, zijn zus Lily Maisky op piano, David Abrahamyan op altviool en Han Bin Yoon op cello riep de donkerte van het kwartet op. De uitwisseling van vriendschappelijke glimlachjes doorbrak even de spanning.
    Voor het pianokwintet van César Franck werd het kwartet met Yossif Ivanov versterkt. Lily Maisky  liet het lijken alsof het pianospel moeiteloos en haast vloeibaar doorheen de pakkende snaarpartijen golfde en ze samen hield.

    Voor het slotconcert in de Jezuïtenkerk van Lier stonden een zestigtal jonge muzikanten op het podium in het Arte Amantis kamerorkest onder leiding van Reinhilde Leyers.

    Akari Bastiaens, een grote pianiste in klein formaat, ze komt met haar negen jaren nauwelijks boven de piano uit, bracht een concerto van Johann Sebastian Bach, misschien wel met de speelsheid en lichtvoetigheid waarmee ze na het concert tussen het publiek huppelde.

    Jappe Dendievel toverde een virtuoos concerto van Carl Maria von Weber uit de fagot.

    Het thema van het vioolconcerto van Jean Sibelius roept de rimpelloze meren en dichte wouden van Finland op en laat misschien zelfs de zwaarmoedigheid van de componist doorschemeren. Het lag ook allemaal in de gevoelige versie van violiste Luna De Mol.

    Tenslotte brachten Kirsten Gedeshi en Lenny Bui-Vandeput het concerto voor twee piano’s van Francis Poulenc. Het werd een intens duel tussen gelijkwaardige partijen en het orkest natuurlijk.

    Reinhilde Leyers lijkt haar muzikanten te omarmen, precies zoals ze door het leven gaat, warm, altijd belangstellend, deskundig en overtuigend.

    Ze weet in het binnen- en buitenland muzikanten te vinden en samen te brengen. Eenmaal in het Arte Amanti festival halen die, zichtbaar met plezier, het beste uit zichzelf en geven gul.

    ,,Muzikanten voelen elkaar aan, de samenwerking, dat onderlinge vertrouwen geeft zoveel energie. Ik mis ze nu al”, verzucht ze wanneer ze met een hartelijke omhelzing afscheid nemen. Maar niet voor heel lang want de voorafspiegeling van een nieuw seizoen doet ons allemaal al dromen.

    ——————————————————————————————————————————

    What has been makes you long for what is to come

    Attending an Arte Amanti chamber music concert always enraptures you. This is partly because Reinhilde Leyers came up with the concept of love and enthusiasm. This can be felt time and again in its realization.

    Each concert takes place in a special location with a special charm. The greatest charm, however, is that the musicians and the audience are barely a few steps away from each other. Every listener can almost follow the breathing rhythm and heartbeat of the musician(s) while the music connects everyone. An experience that lifts every concert far above the ordinary. The line of communication between the musicians is open and exposed. None of the subtle hints or agreements are lost, a dimension of chamber music that moves over and over again.

    Gems of Arte Amanti

    The concerts of Arte Amanti are numerous, almost every weekend one can attend one somewhere in Flanders or Brussels, and perhaps next season also in Wallonia, always extremely fascinating concerts. And then the time has come, when incredibly talented people and the desire for beautiful music of melomaniacs find each other.

    During the four concerts we were able to attend, we developed a lasting love for the Arte Amanti festival that makes us look forward to the next season.

    In the town hall of Vilvoorde, the brothers Emile and Arthur Daems played violin and cello respectively, including a duo by Zoltan Kodaly and a duo by Erwin Schulhoff, loaded music from Central Europe in the twentieth century. Experiencing up close how these young musicians master the occasionally tormented music, is incredibly exciting.

    Lovers of romantic music will certainly find what they are looking for at Arte Amanti concerts. In the unique setting of the Oratorio of the Ursuline Institute in O.L.V Wavre, Theodore Kim beautifully performed the first violin sonata by Robert Schumann as opening act, accompanied by Philippe Ivanov on the piano. Veronique De Raedemaker rounded off her program by Francis Poulenc and Karol Szymanovski with an honest version of the well-known sonata for violin and piano by César Franck, accompanied by Anton Gerzenberg.

    Embrace

    In late spring, the evening sun makes the Ascension Church in Nieuwerkerken a luminous place. The church was well filled and greeted the young Sara Vander Pijpen warmly. Her version of Jenö Hubay’s Carmen Fantaisie brillante was not lacking in brilliance.

    Then the program took a completely different turn. Time for the score of the unfinished piano quartet and rare piece of chamber music that Gustav Mahler wrote when he was sixteen. The interplay of Sascha Maisky on violin, his sister Lily Maisky on piano, David Abrahamyan on viola and Han Bin Yoon on cello evoked the darkness of the quartet. The exchange of friendly smiles broke the tension for a moment.
    For the piano quintet by César Franck, the quartet was reinforced with Yossif Ivanov. Lily Maisky made it seem as if the piano playing flowed effortlessly and almost fluidly through the catchy strings and held them together.

    For the final concert in the Jesuit Church in Lier, some sixty young musicians took the stage in the Arte Amanti chamber orchestra conducted by Reinhilde Leyers.

    Akari Bastiaens, a great pianist in a small format, at the age of nine she barely rises above the piano, performed a concerto by Johann Sebastian Bach, perhaps with the playfulness and light-footedness with which she skipped between the audience after the concert.

    Jappe Dendievel conjured up a virtuoso concerto by Carl Maria von Weber from the bassoon.

    The theme of Jean Sibelius’ violin concerto evokes the unruffled lakes and dense forests of Finland and perhaps even hints at the composer’s melancholy. It was all in the sensitive version of violinist Luna De Mol.

    Finally Kirsten Gedeshi and Lenny Bui-Vandeput performed the concerto for two pianos by Francis Poulenc. It turned out to be an intense duel between equal parties and the orchestra, of course.

    Reinhilde Leyers seems to embrace her musicians, exactly as she goes through life, warm, always interested, knowledgeable and convincing. She knows how to find and bring together musicians at home and abroad. Once in the Arte Amanti festival, they get the best out of themselves and give generously, visibly with pleasure. ,,Musicians feel each other, the cooperation, that mutual trust gives so much energy. I miss them already”, she sighs as they say goodbye with a warm hug. But not for very long because the foreshadowing of a new season already makes us all dream.